İZLER
-Hürriyet yolunda-
Yürürdüm biraz güç, biraz huzursuz
Dikenlik, çetin, taşlı bir sâhadan;
Önüm bir yokuş, hep çakıl, hep diken;
Yürürdüm fakat inanç ve sabırla ben.
Bu yol böyle yükselirdi bir minbere;
Etraf heybetli bir makbere,
Göklerinde mütebessim al bir güneş...
Coşkulu adımlarla geçtim
Demin mustarip geçtiğim sâhadan;
Yolum hep aynı şey: hep çakıl, hep diken;
Yürürdüm fakat ben müjdeci, vakûr.
Geçerdim basıp birtakım izlere;
Eğildim, biraz dikkat ettim yeyre;
O izler hep benim, hep benim izlerimdi
Tevfik Fikret - 1901
Rubab-ı Şikeste
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder