"Nasıl oldu da bir kurttan pis bir köpeğe dönüştüm.
Belki de burnum, rüzgarın karanlık temasını yitirdi.
Belki de artık ulumalarım gökyüzüne ulaşmıyordu.
Şiddetli bir alev bile değil
Ufacık bir korku ensemde gürledi.
Belki kimsenin artık bana bu tasmayı
takmasına gerek kalmamıştı.
Ve köpek gibi yalvarmak için,
yerlerde sürünmüştüm.
Yerde sürünenleri bile seven.
Ve bir solucanın soluk kanında bile
onur yaratan Tanrım.
Sessiz bir haykırış için
ağzımı açmama yardım et.
Ve ağlasam bile
özgürce yürümemi söyle bana."
Belki de burnum, rüzgarın karanlık temasını yitirdi.
Belki de artık ulumalarım gökyüzüne ulaşmıyordu.
Şiddetli bir alev bile değil
Ufacık bir korku ensemde gürledi.
Belki kimsenin artık bana bu tasmayı
takmasına gerek kalmamıştı.
Ve köpek gibi yalvarmak için,
yerlerde sürünmüştüm.
Yerde sürünenleri bile seven.
Ve bir solucanın soluk kanında bile
onur yaratan Tanrım.
Sessiz bir haykırış için
ağzımı açmama yardım et.
Ve ağlasam bile
özgürce yürümemi söyle bana."
Bez Konca (1985)
Krzysztof Kieslowski
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder