Swabia'da zengin bir adam oğlunu, Fransızca öğrenmesi ve birkaç görgü kuralı edinmesi için Paris'e gönderir.
Birkaç yıl sonra hizmetçilerden bir tanesi onu görmeye gelir.
Genç adam hizmetçiyi gördüğünde şaşkınlık ve neşe içerisinde seslenir:
"Hans, burada ne arıyorsun?Ev ne durumda, yeni bir şey var mı?"
"Pek fazla yenilik yok Bay Wilhelm, yalnız, avlak bekçisinin size hediyesi olan o güzel kuzgun öldü."
"Ah zavallı hayvancık," dedi Bay Wilhelm.Bu nasıl oldu?"
"Güzel atlarımız peş peşe ölürken çok fazla leş yedi.Böyle olacağını söylemiştim."
"Ne!Babamın güzel dört atı öldü mü?" diye sordu Bay Wilhelm."Bu nasıl oldu?"
"Şey, evle çiftlik ambarı yanarken su taşımak onları çok yormuştu ve zaten taşıdıkları su da onları çok yormuştu ve zaten taşıdıkları su da bir işe yaramamıştı."
"Aman tanrım!" diye bağırdı Bay Wilhelm dehşetle."Güzelim evimiz yandı mı?Bu ne zaman oldu?"
"Şey, babanız tabutunda yatarken kimse yangın beklemiyordu.Gece fenerlerin ışığı altında gömüldü.Küçük bir kıvılcım ve sonrasında her şey ateş altında.."
"Bu korkunç bir haber!" diye haykırdı Bay Wilhelm, acı içinde."Babam öldü mü?Peki kız kardeşim nasıl?"
"Şey, babanız kız kardeşinizin, babası bilinmeyen bir çocuğu dünyaya getirdiğini gördüğünde üzüntüsünden öldü.Bir erkek çocuğu..."
"Bunlar dışında yeni pek bir şey yok," diye ekler.
Johann Peter Hebel
Laf Lafı Açar
Kopenhag'da Trajik Bir Olay & Türkiye'den Haber Var
Dedalus Kitap
Çeviren: Arzu Demir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder