Razmetanitsa'yı aşınca Rila gelir.Orada Rila ırmağı bulunuyor, üzerinde demiryolu köprüsü.Ne uğursuz ad!Bizden ve Dupnitsa partizanlarından otuz-kırk arkadaşın öldüğü yer.Ayaklarından biçilerek altın bir buğday demeti misali köprüye düşerken, şöyle bağırmış İnce:
-Arkadaşlar, ben gidiyorum!Hatırlayın beni!Sonra şarkıya başlamış:
Dünya yangınından bir meşaleyiz biz...
---
Cervantes'in gülüşünü doğuran bir ülkede
Şimdi vahşi bir ölüm tırpanını çekmeden...
Pleven Hapihanesi
---
Halkım benim, halkım benim, hazır ol!
Fırtınalı savaş günleri gelen.
Bu savaşın fırtınası içinde yürü,
Yürü ve inan ki:
Yeneceksin sen!
Bodrovski
Pleven Hapishanesi 1936
---
Üçüncü soru: Grıbçev'le neden evlendin?
Bu artık ilkesel bir soruydu, ona ilkesel yanıt vermem gerekiyordu:
-Çünkü ondan önce sana rastlamadım, ...yoldaş!
Dördüncü soru: Bu soruda, kuşkularının doruğu seziliyor: Nasıl oldu da bunca tehlikeli eylemlere katıldığınız halde, sağ kalabildiniz?
Gördünüz mü şimdi?Tanrı burada olsaydı da benim nasıl sağ kaldığımı söyleseydi!Mermiler dirseğimi parçaladı, kalça kemiğimi deldi, ama yüreğime isabet edemedi, kanım da akmadı büsbütün ki, şimdi benimle konuşan şu adam şaşmasın niçin nasıl kaldım diye...
---
Herkes onun yaşamından söz ediyordu.Mitko ise ölü yatıyordu yatakta.
Vardı ve bundan sonra olmayacaktı...
---
Akşam bizim köylüler
Seni görmüşler,
Dörtnala giden at üstünde
Neşeliydi, dediler.
...
Mitka Grıbçeva
Yaşadım Diyebilmek İçin
Yar Yayınları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder