Şiir Nerede Başlar (9), Asaf Halet Çelebi

Benli Bahri Şehzade bir kedi idi ve tekinsiz konakta fakir kız bir lokma kendi yer, bir lokma ona verirdi ve Benli Bahri: "Miyav!" derdi.Bir gün kız onu takip etti, yedi senelik yolu bir saatte geçti, fakat bu sırrı faş olunca Benli Bahri artık kedi olamadı.

Asaf Halet Çelebi
Şiir Nerede Başlar? (9)
SES Dergisi,  Temmuz, 1939

Sözde Bir Şeyin Ağırmıyor, Enes Kişeviç, Ses Dergisi (1993)

Gün sözde güneşli
sen sözde neşeli
geçiyorsun sözde gören yok

herkes sözde güzel
herkes sözde rahat
herkes sözde çılgın

sen de sözde mutlu

sözde her yerde barış
sözde kuşlar özgür
sözde yarınlar elimizde

vicdan sözde tertemiz
sözde bunu güneş de biliyor
sözde yürek türkü söylüyor

sözde herkes herkesi düşünüyor
sözde herkes birbiriyle dost
sözde herkes düşünüyor
seni
ve dünyayı

ve sözde gün ağarıyor
ve sözde sen gülüyorsun
ve sözde hiçbir şeyin ağırmıyor.

Enes Kişeviç

Ses Dergisi, 1993

Boşnak Edebiyatı

Hazırlayan: Fahri Kaya

Asaf Halet Çelebi Yazılarından: At Hakkında, Ses Dergisi (1939)

Richard Carnie Littlefield

Eskiden at diye sırıklara biner ve "Sakın ha atım teper" diye sağa sola savururduk.Bununla beraber fasulye sırığı hiçbir zaman ata benzemezdi.

Hiç benzemeyen şeyleri nelere benzetmemişizdir.Eski şairler de, gözleri ve ağzı olduğu için ata benzemesi ihtimali daha çok kuvvetli olan sevgililerini hiç benzemedikleri güle ve aya benzetirlerdi.Güvercine ve geyiğe benzetenler şüphesiz daha yaklaşmışlardır.Ata benzetilmesinde ben hiçbir beis görmüyorum.

Allah vermesin Guliver'in anlattığı, insanların hayvan akıllı ve atların insan akıllı olduğu o Hyummhmmm memleketinde olsaydık ne yapardık?Atlar bizim üzerimize binemese de bir arabaya koşturup kendileri içine oturmazlar mıydı?

Equus atın dedesiydi; ve şimdiki attan az farklı idi, bununla beraber onun zamanında Neandertal adamı şöyle dursun Pithecanthropus bile yoktu.Equus'lar kendilerinden sonra gelen dedelerimizi görünce acaba hayret etmişler midir?Bununla beraber daha sonraları, ilk defa sırtlarına atlamak küstahlığında bulunan insanlara fevkalade hiddet ettikleri bence muhakkak gibidir.Fakat onların mı insanları, insanların mı onları harbe alıştırdığına şüphe ediyorum.

Eski zamanda konuşan insan darda kalırsa yaksın da yetişeyim diye üç kılını veren atlar varmış.Fakat ben bunun ne dereceye kadar doğru olduğunu bilemiyorum.Yalnız o atlar şimdi hiç bulunamıyor.

Asaf Halet Çelebi
At Hakkında
SES Dergisi (1939)

Asaf Halet Çelebi Yazılarından: Kedi - Ses Dergisi (1939)

KEDİ

Aç kediye çörek attım.Öyle hırsla baktı ve yedi ki: Başka var mı diye döndü ve olmadığını görünce gözleriyle teşekkür etmeyi bildi.Bununla beraber insan değildi, kediydi.

Yeni aldığım kitaplar diyorlar ki ilk memeli hayvanlar yirmi kere daha aptalmış.Şu halde kedi ileride insandan akıllı olacak demek.

Ben kediyi hiç bir şeye benzetmem.Kedi kedidir.Çocukluğumda tanıdığım bazı kediler benimle oturup sokağı ve caddeyi seyretmesini bilirlerdi.Havuza eğilerek benim gibi balık yakalamasını bilirlerdi.Yalnız onlar bu balıkları çiğ yerlerdi.Kediler en iyi dostum olmuşlardır ve hiç canımı sıkmamışlardır.

Kediye göre şüphesiz acaip bir yüzüm var; bir kere kulağım başının yanında, kuyruğum yok ve ayak üstü duruyor, istediğim zaman derilerimi çıkartıyorum.Bir kedi muhakkak ki bunu düşünüyor, sonra da kendilerinden yirmi misli büyük bir dev!..Acaba biz bizden yirmi kere büyük ve aklı da yine yirmi kere fazla şeytanlıklara eren mahluklar içinde yaşasaydık onlarla dost olur muyduk?

Benli Bahri Şehzade bir kedi idi ve tekinsiz konakta fakir kız bir lokma kendi yer, bir lokma ona verirdi ve Benli Bahri: "Miyav!" derdi.Bir gün kız onu takip etti, yedi senelik yolu bir saatte geçti, fakat bu sırrı faş olunca Benli Bahri artık kedi olamadı.

Asaf Halet Çelebi
SES Dergisi,  Temmuz, 1939