---
Kendim hakkında spekülasyon yaparken kendime yakalanmıştım.Bilmiyorum nasuııl, ama birdenbire yirmi beş yıl önce, yirmi yaşımı henüz geçmişken Sosyalist Parti'ye üye olduğum geldi aklıma.Gülünçtü!Üyeliğim uzun sürmedi.Birçok şey gibi bundan da birkaç ay sonra istifa etmiştim.Ya bir zamanlar keşiş olmak istemem!Gerçekten de bir zamanlar Katolik rahip olma düşüncem vardı!Ve bir defasında Afrika'daki açlara sekiz yüz bin şilin bağışta bulunuşum!Gerçekten de doğruydu bu!O zamanlar bunların hepsine makul ve anlaşılır diye bakmıştım.Bugünse bunlarla hiçbir ilişkim yok.Ya bir zamanlar evlenebilirim sanmam!Çocuklarımın olması!Belki askerlik!Bunu bile düşündüm bir zamanlar.General, mareşal, tıpkı atalarımdan biri gibi!Saçma.Bir zamanlar her şeyimi vermek istediğim bir yığın şey var, dedim kendi kendime.Ama bütün bu spekülasyonlar bir hiçe varmadıysa da gülünçlük içinde eriyip gitti.Yoksulluk, zenginlik,kilise, askerlik, partiler, yardımlaşma kurumları, hepsi de gülünç.Bana sonunda kendi zavallılığım kaldı, bundan da pek bir şey çıkmaz.
---
Doktorların vicdanı yoktur, sadece tıbbi dışkılarını fırlatırlar.Ama biz gerçeğe inanmak istemediğimizden hep onlara sığınırız.
---
Sonra kırılma, sonra yılma, sonra da bundan yakarış ve son.
---
Asıl sorun acı çekmeden kışı nasıl geçireceğimizdir.Bir de ondan daha hain olan ilkbaharı.Yazdansa hep nefret ettik.Sonbaharsa bize gene kaybettirir.
Beton
Thomas Bernhard
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder