 |
| T. Dmokovski-Uysal Bir Kız |
...
Dünkü başkaldırısından sonra gelmiş olduğu için bu kez sert karşıladım onu.Benim sertliğim soğukluktur.Ne var ki, ona iki ruble uzatırken tutamadım kendimi, biraz öfkeli, şöyle dedim: "Bunu siz olduğunuz için veriyoum.Böyle bir şeyi Mozer almaz sizden." Siz olduğunuz için," derken üzerine basa basa, ses tonuma özel bir anlam katarak söylemiştim bunu.Öfkeliydim çünkü.Bu, "Siz olduğunuz için" sözünü duyunca gene kıpkırmızı oldu yüzü, ama bir şey söylemedi, uzattığım iki rubleyi aldı...Ah şu yoksulluk!Oysa nasıl kızarmıştı!Gururunu incittiğimin farkındaydım.Kapıdan çıktığında arkasından hemen sordum kendi kendime: Ona karşı kazandığım bu üstünlük iki ruble eder miydi?Hah, hah, hah!Anımsıyorum, iki kez sormuştum bu soruyu kendime: "Değer miydi? Değer miydi?" Ve gülümseyerek iki kez de kendime olumlu yanıt vermiştim.---
Ben kötülük yapmak isteyip de iyilik üreten bütünün bir parçası olan o kişiyim.
---
Ah, insanoğlu aşağılık şeyleri çok aha iyi anlar!
---
Oysa benim istediğim katı kuralları olan, onun bana saygı duymasını gerektiren bir mutluluktu.
---
Bağnazlık mı?Ah doğa!Yeryüzünde yalnızdır insanlar, kötü olan bu işte!Bir Rus bahadırı şöyle bağırmıştı: "Savaş alanında sağ kalan var mı?" Ben de bağırıyorum...Bir bahadır değilim ben.Cevap veren olmuyor bana.Güneşin dünyamıza can verdiğini söylerler.Doğduğunda bakın güneşe, o da cansız değil mi?Her yer, her şey ölü.Yalnızca insanlar var, bir de onları kuşatan bir sessizlik.Dünya bu işte!"İnsanlar, birbirinizi sevin!" kim söylemişti bunu?Kimin öğüdüydü bu?Saatin sarkacı duygusuz, iğrenç bir biçimde vuruyor.Saat gecenin ikisi.Onun küçücük pabuçları karyolasının önünde duruyor, onun kalkmasını istiyorlar sanki...Hayır, gerçekten, yarın sabah onu götürdüklerinde ne yapacağım ben?
Uysal Bir Kız
Fyodor Mihayloviç Dostoyevski
 |
| A. Surikov-Uysal Bir Kız |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder