Kaspar mikrofonda konuşmaya başlar.Sesi suflörlerin konuşmalarını andırır.
Uzun zaman oldu
dünyada
hiçbir şey anlamaz oldum
doğal olanı
hayretle karşıladım
sonlu ve sonsuz olan her şeyi
gülünç buldum
her nesne ürküntü veriyordu bana
bütün dünya zehir oldu benim
için
ne kendim
ne de başka biri olmak istiyor-
dum
kendi elim
yabancı oldu bana
kendi bacaklarım
yalnız yürüyorlardı
açık gözlerle
derin
uykudaydım:
bir sarhoş gibi
bilinçsizdim
zorunda olmama rağmen
hiçbir şeye
uygun olmadım
her bakış
neşemi kaçırdı
her gürültü
bende
kendisi hakkında
hayal kırıklığı
yarattı
her yeni adım
bana tiksinti verdi
ve göğsümde
bir baskı yarattı
birlikte gelmedim
bizzat ben kendi görüşümü
engelledim
karmakarışık durumlarda
kafam dank etmiyordu
cümlelerin kargaşa ortamından
bir çıkış bulamadım
o benim için
dünyaya gelmeden önce geçer-
liyfi
çevremde olup bitenleri
hiç fark etmedim.
...
Saate göre
dünyaya
gelmedim
aksine
düşme anındaki
sancılar
bana yardımcı oldu
benim ve nesneler
arasına bir engeli
ortadan kaldırmak için geldim
aksine
düştüğümde duyduğum acılar
nesnelerle arama bir engel koy-
mama
yardımcı oldu:
ve nihayet
kekelememi önledi.
böylece duyduğum acı
beynimdeki karmaşayı yok etti.
...
Kaspar
Peter Handke
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder