Ve biz yıldızları sayadurdukça
düşmüştük yorgunluktan
kellelerimiz kesilmişçesine
çiçekler arasına
Bizi ancak yaşamda kalmış otlar
acı ölümlerden
uyandırabilmişti zaman zaman
Anında birtakım çocuk gelip
ses vermeden sözlerimizi alıp götürmüşlerdi
Olup biteni görmemiştin sen
ölmüştün çünkü
Her şey ölüydü
Sonra da
birbirimize söyleyecek sözden yoksun
suspus olmuştuk
Safet Sariç
Sesler Dergisi (1993)
Boşnak Edebiyatı
Hazırlayan: Fahri Kaya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder