...Yeniden eritilen maden kulenin onarılmış iskelesinde yerini.Kuşlar bir yıl boyunca, Çan Kulesi'nin dal benzeri taş oyma güneşlikleri ve süslemelerine konarak metalik bir koro gibi şakıdılar ama kulenin tamamlanmasının birinci yıl dönümünde, şafak sökerken, daha kalabalık toplanmamışken bir deprem oldu ve büyük bir çatırtı duyuldu.O taştan yapılma çam ağacı üzerindeki tüm ötücü kuşlar verandalarıyla birlikte yerle bir oldu.
Böylece kör köle, kendisini kör eden efendisine boyun eğmiş fakat boyun eğerken de onun canına okumuştu.Bu nedenle yaratıcı, yarattığı yaratık tarafından öldürülmüş oldu.Çan o kule için çok ağır gelmişti.Çanın gerçek kusuru, içine insan kanı bulaşmış olmasıydı.Sonuç olarak, önce gurur, sonra düşüş gerçekleşmişti.
Herman Melville
Çan Kulesi
Toplu Hikâyeler-I
Ayrıntı Yayınları
İngilizce Aslından Çeviren: İrfan Seyrek
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder