Ben sadece iyi bir insan olmak istedim - Takva (2006)

Takva (2006) - Özer Kızıltan

- Ben sadece iyi bir insan olmak istedim -

Radikal ft. Şüphe - Nefs-i Emmare

&

Takva (2006)

Ayşad - Bitiş

Takva (2006) Filminden Esinle

- Ben sadece iyi bir insan olmak istedim -

Engin Günaydın - Erkan Can

Takva (2006)

Ben sadece iyi bir insan olmak istedim - Takva (2006)

"Sadece güle ve dikenine şükretmek yeterli değil.

Kul, gül olmadan da şükredendir. 

Günahın çirkin olmayan tek yanı, ona edilen tövbedir. 

Tövbe et e mi tövbe et.

Beni de yabana atma.

Cevapsız soruları kendine sormaktan vazgeç. 

Bırak, koyver gitsin.

Başta sonu bilmek yeter sandım.

Sonda ne var? 

Ölüm.

Ölümden sonra?

İşte bunu bilince tamam sandım.

Yaradanın korkusu, onun korkusu beni düzene sokar sandım.

Ben sadece iyi bir insan olmak istedim Muhittin, sadece iyi bir insan.

O her zaman ve her yerde var.

Yaradan, her zaman, her yerde var.

O'nun dediklerini yaparsan, onun istemediklerini yapmazsan,

hem bu dünyada iyi bir insan olursun, 

hem de öbür dünyada rahat edersin.

Ama olmadı, olmuyor. 

Şeytan her zaman var. 

Belki de şeytan dediğimiz, bizzat kendimiziz."

Kitabe-i Seng-i Mezar - Erkan Can & Güven Kıraç - Yazık Oldu Süleyman Efendi'ye

Kitabe-i Seng-i Mezar - Orhan Veli Kanık

Erkan Can & Güven Kıraç

KİTABE-İ SENG-İ MEZAR

I

Hiçbir şeyden çekmedi dünyada

Nasırdan çektiği kadar;

Hattâ çirkin yaratıldığından bile

O kadar müteessir değildi;

Kundurası vurmadığı zamanlarda

Anmazdı ama Allah'ın adını,

Günahkâr da sayılmazdı.

Yazık oldu Süleyman Efendi'ye

Ankara, Nisan 1938

(İnsan, 1.10.1938)

II

Mesele falan değildi öyle,

To be or not to be kendisi için;

Bir akşam uyudu;

Uyanmayıverdi.

Aldılar, götürdüler.

Yıkandı, namazı kılındı, gömüldü.

Duyarlarsa öldüğünü alacaklılar

Haklarını helal ederler elbet.

Alacağına gelince...

Alacağı yoktu zaten rahmetlinin.

Ocak 1940

(Varlık, 15.3.1940)

III

Tüfeğini depoya koydular,

Esvabını başkasına verdiler.

Artık ne torbasında ekmek kırıntısı,

Ne matarasında dudaklarının izi;

Öyle bir rûzigâr ki,

Kendi gitti,

İsmi bile kalmadı yadigâr.

Yalnız şu beyit kaldı,

Kahve ocağında, el yazısıyla:

"Ölüm Allah'ın emri,

Ayrılık olmasaydı."

Eylül 1941

(İnsan, 1.8.1943)

Orhan Veli Kanık

( 1914 - 1950 )