3 Temmuz 2019 Çarşamba

paulie, lost and delirious (2001), lea pool


Lost an Delirious (2001) - Lea Pool
Final Sahnesi

...ve Paulie kuş olup kanatlanır.


"Söğütten bir oda yapacağım kendime, senin kapında…
ve çağıracağım evine ruhumu"


Bak en basta biraz gariptir…
ama şimdi burası bana evimden daha çok evimmiş gibi geliyor.
Peter Pan’daki kayıp çocuklar gibi, değil mi?
Sadece bizler kayıp kızlarız.
Kayıp ve çılgın.


Annem, o ellerini kirletmeyi çok severdi.
Ben hep solucan yumurtası gibi şeylerden korkarım.
Solucan yumurtası?
Solucanlar yumurtlar mı?
Öyle sanırım.
Ya da değil.Bilmiyorum.
Bence yumurtlamıyorlar.
Bence onlar bir şekilde topraktan fışkırıyor.
Annem kulağa çok ilginç biri gibi geliyor.
Ellerinin kirlenmesini umursamayan kadınları severim.
Evet o söyle derdi “Hey merak etme bu temiz bir kirdir.”


“Senin yokluğunda,
Çıban olmaktan daha iyi bir şey değilken yasamak,
bu kör dünyada kalmalı mıyım?



...
"Yeryüzünün tacı eridi.
Kayda değer bir şey kalmadı,
Uğrayan Ay’ın ötesinde.”



- Sen kızlara âşık olan bir kızsın, değil mi?

- Hayır, ben Paulie’yim,Tori’ye âşık olan.



"Söğütten bir oda yapacağım kendime, senin kapında…
ve çağıracağım evine ruhumu
Mahkûm edilmiş aşka dair şarkılar yazacağım
gecenin ölü karanlığında bile söyleyeceğim bağıra bağıra
Yankılanan tepelere adini haykıracağım ve gökyüzüne mırıldayan lakırtısını bağırttıracağım."

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder