“masumiyet
kaybedilen değil, kazanılan bir şeydir”
sana demir
atacaklar çocuğum... her sözle uzaklaşacaksın benden... uzlaşacaksın
kilometrelerce... yüzlerce, yüz binlerce ceset girecek aramıza... bana
dönme!... o cesetlere basacaksan... sakın dönme... orda kal!... haritalarda
açık maviyle gösterilen yerlerde... okyanusları bulandırmaya gücün yetmeyecekse
kıyıda kal...
normalin bahçesinde...
seni;
yaldızlı pekiyilerin, seni; kırmızı kordelaların, seni; öğretmen olacağın için
getirdiler dünyaya... sen, onlara bunu yapamazsın... sen, boşa geçmiş hayatlarının
tesellisi, hayatı tanıyamamalarının tecellisisin... unutma, saçlarını süpürge
ettiler. unutma, hasta olduğunda başında beklediler... unutma, başkalarıyla
yatmadılar; hayat bilgisi kitabında bir mutlu aile karikatürü olarak yaşadılar
ömürlerini. şimdi hakları değil mi çocuklarının tablosunu seyretmek.
