...
"Ondan nefret ediyorum çünkü sürekli benim yelkenlime çarpıyor," diye anlatmaya devam etti adam, "sahibi yelkencilikten anlamayan tembel bir çocuk, kasırgayla pastırmayı bile ayırt edemez.
"Veya flok yelkeniyle fok balığını" diye haykırdı Stuart.
"Ya da orsa seyriyle borsa seyrini" diye bağırdı adam.
"Veya güverteyle güvercini" diye haykırdı Stuart.
"Ya da gemi direğiyle fasulye sırığını" diye bağırdı adam.
...
Gözler biraz daha yaklaştı.Stuart korkuyordu ama boğazı ağrısa da cesur bir fareydi.
...
"Yapabileceğim hiçbir şey yok" diye düşündü umutsuzlukla."Burada cesurca oturup bir erkek gibi ölmeyi beklemem gerekecek.Ama keşke pantolonumda yumurta lekesi, kasketimde tereyağı, gömleğimde et sosu, kulağımda portakal posası ve belimde dolanmış bir muz kabuğuyla ölmek zorunda kalmasaydım."
...
"Hayır" teşekkür ederim dedi Stuart."Dans etmeyi bilmem ben.Ayrıca, sabah erkenden yola çıkmam gerekiyor.Şafak sökerken yola koyulmuş olurum herhalde."
"Bu yağmurda burada mı uyuyacaksını?" diye sordu Harriet.
"Elbette" dedi Stuart."Kanonun altında kıvrılır uyurum."
Harriet omuz silkti."Pekâla" dedi, "hoşça kalın Bay Little."
"Güle güle Bayan Ames" dedi Stuart."Nehir kenarında geçireceğimi akşam bu hale geldiği için üzgünüm."
"Ben de öyle" dedi Harriet.Islak patikadan Tracy Yolu'na doğru yürümeye başladı.Stuart'ı yıkılan hayalleri ve parçalanan kanosuyla baş başa bıraktı.
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder