Columbus (2017) - Kogonada

Columbus (2017) - Kogonada

"Sadece dikkat süresi fikrinin genel kullanımını sorguluyor.

Daha doğrusu, kısalan dikkat süresi fikrini.

Sürekli kimsenin artık bir kitabı bitiremediğinden bahsediyorsun.

Evet, ana fikir de bu.

Ben kitapseverim.

İkimiz de kitapseveriz.

Söylediği şey de,

dikkat süresinden bahsederken...

kitaplara doğru taraflı davranıyoruz.

Bir öğretmenim tüm derslerinde,

video oyunlarının aptallığından bahsederdi.

Çocuğunun bu oyunları saatlerce oynadığını

ve bir gün onunla oynamaya...

çalıştığında ne kadar sıkıldığını söylerdi.

Olay tam tersi şekilde olsaydı,

eğer çocuk babasının saatlerce...

kitap okuduğundan bahsetseydi...

ve kendisi okumayı denediğinde

sıkıcı bulduğunu söyleseydi...

birkaç dakika sonra babası,

çocuğu dikkat süresinin kısa olmasıyla suçlardı.

Peki neden...

profesörü dikkat süresi eksikliğiyle suçlamıyoruz?

Çünkü onun için dikkatle bir alakası yok.

Ona aptalca geliyor.

Peki bu, çocuğun durumu için de geçerliyse?

Yani söylediği şey, bu çocuk...

aslında saatlerce

dikkatli bir şekilde

video oyunu oynayabiliyor.

Çünkü onun için ilginç.

Bu adamın söylediği şey...

Olay dikkatle alakalı değil,

ilgiyle alakalı.

Profesör video oyunlarına sabredemiyor çünkü...

bu tarz bir tecrübeyle ilgilenmiyor.

Aynı şekilde de çocuk,

kitaplarla ilgilenmiyor olabilir.

Bu çocuğun dikkat yeteneğiyle ilgili değil...

çünkü kesinlikle dikkatli olabiliyor.

Profesör gibi, saatlerce bir şey konsantre olabiliyor...

eğer ilginç bulursa.

Yaptığı şey,

bir eleştiriye eleştiri getirmek.

Bunu yaparken başka bir problem ortaya atıyor.

Bir dikkat problemi değil,

ilgi problemi.

Dikkatten bahsetmek bile...

bizim dikkatimizi dağıtıyor.

Çocuklar ilgilerini çeken şeylere

dikkat ediyorlar.

Asıl soru,

onların ilgisin çeken ne?

Ya da bizim?

Önemli şeylere olan

ilgimiz mi azalıyor?

Mesela, sayfadaki kelimeler.

Belki de bunlar o kadar önemli değildir.

Peki günlük hayat?

Ona da ilgimizi kaybediyor muyuz?"

Columbus (2017) - Kogonada