 |
| Çizim: Josh Robbins |
Elyazısı hala bir soru işareti.Bu çok şaşırtıcı.Ama elyazısı meselesi önemli değil tabii.Mektubun kendisinin değil, mektubun içinde olduğunu unutamadığım şeylerin.Hayır, mektup hiç de en önemlisi değil -birinin elyazısından çok daha fazlası var bunda."Çok daha fazlası" incelikli şeylerle ilgili.Örneğin, bir kadını eş olarak almak bir tarihi almaktır, denebilir.Eğer böyleyse, o zaman artık tarihin dışında olduğumu anlıyorum- atlar ve sis gibi.Ya da tarihimin beni terk ettiğini söyleyebilirsiniz.Ya da tarih olmadan devam etmem gerektiğini.Ya da tarihin artık bensiz olması gerekeceğini -sözgelimi karım başka mektuplar yazmadıkça ya da günlük tutan bir arkadaşına anlatmadıkça.Derken, yıllar sonra, birisi geri dönüp bu zamana bakabilir, onu kayıtlara göre yorumlayabilir, dalaşlarına ve tiratlarına, suskunluklarına ve imalarına göre.İşte o anda, otobiyografinin yoksul insanın tarihi olduğu kafama dank ediyor.Ve tarihe güle güle dediğim.Güle güle, sevgilim.
Raymond Carver
Çocuk Oyuncağı
Fil, Can Yayınları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder