Kuru dalda yaprak gibi sararıp
Bahar aylarında güze dönesin
Göğsü delik deşik teller kırılmış
Acemi ellerde saza dönesin
Yangın ola göğe çıka dumanın
Dört bir yandan işitile amanın
Kavrula başağın kala samanın
Sam vurup kurumuş boza dönesin
Yuvan ola yavruların kaçışan
Derdin ola birbirine bitişen
Bir köy akşamında yanıp tutuşan
İğde dallarında toza dönesin
Gam olasın her gün biraz boylanan
Can evinde baykuşları eğlenen
Bir ağızdan düşmanlara söylenen
Namert dudağında söze dönesin
Mum misali yana yana bitesin
Duman ola yoksul evde tütesin
Büyüye de kötü güne yetesin
Aşık yüreğinde köze dönesin
Küçülesin şımarıklar yanında
Eyüp kurdu yuva yapa canında
Kılıç olsa paslanasın kınında
İçinden çürüyen öze dönesin
Düşen dosta her an çalım atasın
Hiç gelmezin hayaline yatasın
Çeyizine göz yaşını katasın
Köyünden ayrılmış kıza dönesin
Nedametin karanlığı içinde
Senelerin gam yığını saçında
Yalnız isek hak dünyaya göçende
Namerde el açma bize dönesin
Mehmet Ergönül
Dönesin
Seher Yeli
Folklorumuzda Beddua Söyleme Geleneği ve Türk Halk Şiirinde Beddualar
Doğan Kaya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder