19 Aralık 2019 Perşembe

wedding barikatları & kızıl sokak şiiri, klaus neukrantz, yordam kitap


Geceleri çoktan zehirlemiş bir gün!

...

Wedding'teki sokaktaysa avlular o kadar derindir ki, küçük Heidi, akşamları pencerede durduğunda yıldızları ve "gecenin altın kürelerinin" aşağı süzüldüğü gökyüzünü göremez.Wedding'teki sokakta altın küreler, çocukların yüzlerinde ağdalı, çürük bir kokunun sindiği karanlık, sarkan gölgelere dönüşmüştür.Wedding'teki sokakta yetişkinler çocuklarına ellerini birleştirmeyi değil, yumruk yapıp "Kızıl Cephe!" demeyi öğretirler.

...

İşçiler, bir imparatordan kazandıklarını, bir cumhuriyette kaybedecek değillerdi ya!

...

Sadece otuz beş yaşında olduğu halde, terzi Marta Fischer'i bu şekilde parçalayan, tekmeleyen ve bitirmiş olan hayat, nasıl bir hayattı acaba!

Klaus Neukrantz
Wedding Barikatları
Çeviri: Sevinç Altınçekiç
Yordam Kitap

KIZIL SOKAK

Sokak canlandı, kükredi
Giyinip kuşanıp dışarı attı kendini insan bedenleri
Kollar ileri, zihinler düşünceli,
Ağızlar...silahlar; başlar, levyeler

Sokak...zorlu ve acımasız
Fazla yükten bükülüvermiş insanların belleri
Tekerlekler ve adımlar
Yuvarlayıveriyor bu ağır yükleri

Yukarı kaldırın şimdi onları,
Koparılmış
Parçalanmış
O acınası bedenleri:
Tekrar aşağı çalın sonra
Bütün o canı yanmışları, ezilmişleri
İşte karakollar, polis ekipleri.

Esaretin sokağı
Mücadelenin sokağı şimdi

Johannes R. Becher

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder