Herkesin tufanı kendine.
Hun Atasözü
Hayır, ben onun teknesinde yoktum.
Bencil Nuh, kendinden başka erkek almadı teknesine.
Neyse ki, benim, Nuh'un teknesinden çok önce, Dicle
üzerinde bir salım, bir keleğim vardı.
Nuh, hayvanları aldı teknesine.Bense, ne hayvan, ne
insan, hiç kimseyi.
Seller bastığında onun teknesi, kuzeye yönelmiş, efsaneye
göre, uzun ve dertli yolculuğunun sonunda Ağrı Dağı'nın
doruğuna oturmuş.
Benim keleğimse, güneye yönelip kum tepelerine oturdu.
Sular çekildiğinde, Nuh dağda, bense çöldeydim.
Yaratık olarak, yalnız sürüngenler, yılanlar, kertenkeleler,
çıyanlar, akrepler vardı çevremde.
Nuh'un gemisinde tüm hayvanların olduğu söyleniyor.
Ama sanırım, hiçbir sürüngen yoktu.Onları bana
bırakmıştı.
Bu nedenle olsa gerek, tufan olayı Nuh'la özdeşleşmiş,
benden söz eden ne bir türkü, ne bir şiir, ne bir destan,
ne bir söylence kalmıştır.Kutsal kitaba gölgeciğimin
zerresi bile yansımamıştır.Oysa, tufanı yaşayan ve
tufandan kurtulan ben, hayatımın geri kalan yıllarını su
arayarak geçirdim.
3.8.'10
Ferit Edgü
Benim Tufanım
Giden Bir Kedinin Ardından
