Cemil Özeren - Ölünce Sevemezsem Seni (1985)
Toprağından dönsün yüzüm
Ölünce sevemezsem seni
Kan ağlasın iki gözüm
Ölünce sevemezsem seni
Ölünce sevemezsem seni
Yılların mevsimlerin
En kötüsüydü günlerin
Bulutları gözlerimden
Boşalttılar o gece
Gözlerimden o gece
Yaşamak hüner değil seninle ölmek istiyorum
Yaşamak hüner değil seninle ölmek istiyorum
Yaşamak hüner değil seninle ölmek istiyorum
Arzusuyla gitmedi
Tanrı çağırdı onu
Ay vurdu odasına
Bir daha görünmedi