...
İşte bir yol ki hep çakıl diken;
Geçeceksin yarın bu yoldan sen...
Geçeceksin, ayakların yorgun,
Ellerin parçalanmış, kanlıdır bağrın;
Fakat alnın açık, yüzün güleç;
Gözleri ufka mutluluk ve nur akıtan
Bir sihirli görüntüye bağlanmış!..
Sen koşarsın, o pırıltılı hayal
Yaklaşırken uzaklaşır, çılgın
Bir coşkuyla sen kucaklarsın,
O kaçar; kolların açık, susamış,
Atılırsın; o korkunç, ta uzakta kalmış
...
Bir dikenlikte gizlenir ve güler;
Sen koşarsın, kırık, ezik, dargın,
Ellerin parçalanmış, kanlıdır bağrın;
Büsbütün teşne, büsbütün yorgun.
Sen yoruldukça yol uzar, artar;
Çalı dişler, taş ağrıtır, yırtar;
Çırpınır her dikende bir parçan...
Yine sen, emel dolu, önünde uçan
O, varla yok hayali kapmak için
Atılır, yırtılır ve inlersin.
Varsın uçsun, bugün değilse yarın
O senindir, kederli olma sakın.
...
Tevfik Fikret
Haluk'un Vedası
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder