Birbirimiz hakkında o kadar az şey biliyoruz ki.Birtakım kalın derili yaratıklarız, elimizi uzatıyoruz birbirimize, ama boşuna, derilerimiz sürtünüyor, hepsi o kadar. (Danton)
---
Bir aşk serüveniydi, bütün öyküler gibi pahalıya patladı. (Herault)
---
Sokrates gibi konuşuyorsun.Yüce filozof bir gün Alkibiades'i üzgün ve kederli görünce, ne demiş biliyor musun?"Savaş alanında zırhını mı yitirdin?Koşuda ya da kılıç yarıştırmada yenik mi düştün?Biri çıktı da senden daha güzel şarkı mı söyledi ya da daha iyi gitar mı çaldı?" Tam klasik cumhuriyetçi adamlarmış! (Camille)
---
-Bütün bu güzelim şeyleri kim yoluna koyacak
-Bizler ve namuslu insanlar.
-Şu aradaki "ve" sözcüğü çok uzun bir sözcük işte, arayı açıyor biraz; ara uzun, sonra yeniden birleşene kadar namus sihri tüketiyor.Hatta birleşik hallerde bile!Namuslu insanlara borç para verilir, kız verilir, sağdıçlık edilir, ama hepsi bu kadar! (Danton)
---
Böyle bastığın yeri sarsmak, insafsızlık olmuyor mu doğru adam? (Danton)
---
-Collot da, "Maskeler yırtılmalı" diye sanki büyülenmiş gibi bağırdı.
-O zaman maskelerle birlikte yüzler de gider. (Danton)
---
Uyanıklığımız, daha aydınlık bir düşten başka bir şey değil sanki.Uyurgezerleriz.Gördüğümüz işler de bir düşteki gibi değil mi zaten?Sadece daha belirli, daha göz önünde, daha kesin.Bundan dolayı kim ayıplayabilir bizi?Tembel gövdemizin arzulayıp da bir yılda yapamadığını, ruh bir saatte yapıp düşüncelere hayat veriyor.Günah düşüncede başlar; eylem durumuna gelmesi, vücudun ona öykünmesi bir rastlantıdır ancak. (Robespierre)
---
Evet, kendini kurban edeceği yerde, öteki insanları kurban eden Kanlı Mesih.Mesih kendi kanıyla onları kurtuluşa götürdü, bense onları kendi kanlarıyla kurtuluşa götürüyorum, bunun günahını da kendi üzerime alıyorum.O acının hazzını duyuyordu, bense celladın azabını duyuyorum.Kim kendini yadsımış oldu, o mu, ben mi?Kaçıkça düşünceler bunlar.Niye o hep bir kişiyi kendi önümüzde görüyoruz?Aslında insanoğlu hepimizle birlikte çarmıha geriliyor; hepimiz Golgotha Tepesi'nde kan ter içinde boğuşuyoruz, ama kimse kendi yarasıyla başkalarını kurtuluşa götüremiyor.Camille'im benim!Hepsi uzaklaşıyor benden, her yer çorak, her şey boş, yapayalnızım. (Robespierre)
---
-Çabuk Danton, yitirecek hiç vaktimiz yok!
-Ama zaman bizi yitiriyor.
---
Yaradılışımızda bir hata olmalı, adını bilmediğimiz bir şeyler eksik bizde.Bunu da birbirimizin bağırsaklarından bulup çıkaramayacağımıza göre, ne diye vücutlarımızı deşmek zorunda kalalım?Geç canım, zavallı simyacılardan başka bir şey değiliz! (Danton)
---
İnsanlık sonu gelmeyen açlık karşısında kendini yemeyi daha ne kadar sürdürecek?Ya da, gemisi batmış da, bir tahtaya sarılmış olan biler, giderilmez susuzluğumuz karşısında birbirimizin damarlarından kan emmeyi daha ne kadar sürdüreceğiz? (Camille)
---
Bizim ressamlar da, Eylül'de Force Kalesi'nden sokağa ölü olarak atılanların resimlerini büyük bir soğukkanlılıkla yaparken, "Bu aşağılık adamlarda son hayat çırpınışlarını yakalıyorum" diyen Davit gibi seyrediyor doğayı. (Danton)
---
Ruhların dövüştüğü kılıçlar, tıpkı masallardaki gibi; eller görülmüyor. (Danton)
---
-Yurttaşlar ileri, bu vatana layık olduğumuzu gösterelim!
-Bu vatan bize layık olsaydı daha iyi olurdu.Hep başkalarının vücudunda delikler açıyoruz, ama bizim kıçımızdakiler kapanmıyor hiç.
Devrim Pelias'ın kızları gibidir.İnsanlığı gençleştirmek için onu parçalar.Dünya Tufan'dan sonra nasıl ortaya çıktıysa, insanlık da kan kazanından öyle, sanki ilk defa yaratılıyormuş gibi çıkacak. (St. Just)
---
Acının en ince bir titreşimi, isterse bir atomun içinde ortaya çıksın, evrenin bir ucundan öbür ucuna bir yarık açabilir. (Payne)
---
Toprağın üzerinde nasırlaşıncaya kadar koşmaktansa, altında yatmak çok daha iyidir; toprağı kendime minder yapmaktansa, yastık yapmayı yeğ tutarım. (Danton)
---
Boşuna yorulma hiç, dilini boğazından ne kadar dışarıya çıkarmaya çalışırsan çalış, alnındaki ölüm terlerini yalayarak silemezsin. (Camille)
---
Biz ölenlerle birlikte dua eden rahipleriz; ölenlerden bize de bulaştı, aynı salgından ölüyoruz. (Philippeau)
---
Sizi delen ok, hepimizi öldürüyor.
---
Size çoktan söyledim: Hiçlik yakında barınağım olacak; hayat bir yük benim için, isterlerse bu yükü üzerimden alsınlar, zaten onu silkip atmanın özlemi içindeyim. (Danton)
---
-Çıngırağı duyuyor musun?
-Kendi onurunu ve hayatını savunan bir insanın sesi, senin o çıngırağının sesini tabii ki batstıracaktır. (Danton)
---
Evet Camille, yarın papucumuz dama atılıyor, ölüme sadaka vereceğiz. (Danton)
---
Bizim fosilleşmiş kemiklerimizle çok kral kafası kırılır daha. (Danton)
---
Tarih mezarları açmayagörsün, cesetlerimizin kokusu bile despotizmi boğmaya yetecektir. (Danton)
Danton'un Ölümü
Georg Büchner
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder