yi yi (2000), edward yang

- Müzikten iyi anlıyorsunuz.

- Küçük bir çocukken, ailem çok fakirdi.Müzik, bana hayatın güzel olduğuna inandırdı.

- Babam her gün dinlerdi..Ama ben müzikten nefret ederim.

- Neden peki?

- 15 yaşımdayken aşık olmuştum.Aniden, müzik benim için bir şeyler ifade etmeye başladı.

Sonra beni terkettiğinde, müzik de benimle kaldı.

Sanırım seninle arkadaşlık edecek bir ben kaldım bugün.

Min-Min evdeyken düşünürdüm; tüm problemleri onun çözebileceğini.

Şimdiyse bunu yapabilecek kimse yok.

Ve...Ne zaman geri döner gerçekten bilmiyorum.

Bunu söylemek benim için çok zor.

Dua ediyormuşum gibi söylersem bana kırılmazsın umarım.

Diğer taraf beni duyabilir mi, emin değilim..

...ve yeterince samimi miyim, ondan da emin değilim.

Açıkçası çok az da olsa, emin olduğum şey bugünlerde olanlar.

Neredeyse hiçbir şey hakkında kendimi emin hissetmeden kalkıyorum.

Ve merak ediyorum, neden uyanıyorum.

Aynı belirsizliklerle tekrar tekrar karşılaşmak için mi?

Benim yerimde olsan, uyanmak ister miydin?

Belki de Yang-Yang haklı.

Bizden daha uzun yıllar yaşadın.

Cevaplayamadığımız bu sorulardan başka, sana anlatabileceğimiz  ne var ki?

Yi yi (2000)

Edward Yang