İnsanlar bir şeye güvenmeli
bu kendi yemini olsa bile.
Gül içinde direnir gibi
arı gelene kadar
kimine hiç bir şey belli etmeden
kimine gülerek anlatmalı yarın olacakları.
Korkmak olacaklardan
daha bilmiyorken hiç birini
korkmak kendi tahminsizliğinden
at yarışında gibi.
Olsa şimdi hatırımda bir iki at ismi
bir atmosfer yaratsa...
Mr. Fantastik, Roket, Arslankız, Rümtemizal,
Üçümüz, Günışığı, Final.
Sahte yolu yarın öleceklerin,
aradıkları huzuru bulacakların,
diyorum ki, bedenim o zaman bana geri
(dönmesin,
ondan memnun olmadığım için değil,
ruhum eğer bir maddeyle birleşecekse
tekrar, bir ağaç olsun, insan
sevgisini yaşamak bana ağır geldi
insanın herşeyi, nesnesi, bana ağır geldi
gülmek, konuşmak, beslenmek,
bir ağacın ihtiyaçlarıyla...
Mutsuz değil,
mutlu olmak isteği bu artık
mutsuz olmaktan korkmak
öldükten sonra ve bir gün tekrar
bedenime döndükten sonra
mutsuz olmasam korkusu bu.
Mutsuz olsam bile
ne diye isteyeyim bir daha, artık.
Mutlu olmak dileği
cennette bir ağaç olmak isteği
insanın herşeyini unutmak
hiç bir şeyini kabul etmemek isteği
Atlar ve Leonarda...
Anlamıyorum ama anatomilerine
bakmak, hatırlamak hoşuma gidiyor,
Ve annemin at yarışlarını çok sevmesini
şimdi daha iyi anlıyorum.
Kibarkız, Firuze, Nilüfer,
Üçümüz, Günışığı, Final.
Çok az at ismi hatırlıyorum
onlarla bile şiir yazmak mümkün
ve güzel.
Sami Baydar
Firuze
Acının Ülkesi
Dünya İnancı, Toplu Şiirler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder