Seni eski bir ağacın
gölgesinden almışlar.
Küflerin, mantarların
tortusuymuş zaman.
Suyu bitmiş deniz yatağına yatırmışlar.
Alnın üç bölgeye ayrılmış.
Kıtmir gelip gözlerini yalamış,
Gözlerin öylece açık.
Sarı kumlar, kurumuş denizatları
Sararken gövdeni,
Kadınlar seslerini yanına bırakmış.
Sessizlik o zamandan beri bahtiyar.
Elif Sofya
Ters Düşünce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder