Halime baksana. 34 yaşındayım.Sıfırdan başlayamam.
Belki çok şey ummuştum.Hiçbir şey hissetmedim.
Proust: "Çıplak bir kadını izlerken duyulan
arzuyu anlamaya çalışmak,
bir çocuğun zamanı anlamak için saati parçalamasına
benzer." der.
Arkadaşlarımla altı yaşından beri yaptığımız futbol
maçlarını hatırlıyorum. Ne de olsa Osloluydum.Herkes kazanacağımızdan emindi.Hayal kırıklığını
hatırlıyorum.
Yağan ilk karı hatırlıyorum.O zamanlar herkes sigara içerdi.
-Klinikteki diğerlerini düşün.Onların önünde bu fırsatlar
yok.
-Doğru ama onlar, bir depoda iş bulur ve eski bir alem
arkadaşıyla çocuk yaparsa, mutlu oluyor.
Her şey düzelecek.
Her şey yoluna girecek.
Öyle olmayacağı dışında.
Oslo 31. August (2011)
Joachim Trier
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder