elling (2001), petter naess

          Sınırları kırmakla, hayatını parçalara ayırmak farklı şeyler.

Her zaman ana kuzusuydum.Tek çocuktum, annem gibi.

Biz evde oturmayı severdik.Hiç kimse ziyaretimize gelmezdi.

Ama annem ölünce, geldiler.

Hayatım hakkında konuşmak isteyen bir sürü yabancı.

                                        Konuşmak için kendi hayatları yok muydu sanki?

-Daha hayatın yarısı var önünde.
-Bunu bilemem.Bildiğim şey; yarısı arkamda kaldı.

- 130 kron

- 130 mu? Çok pahalı.

- Annemle trene bindiğimizde 25 krontutuyordu. 

- Bu 30 yıl önce olmalı. 

                                                                              - Evet

Kendimi modern dünyanın özgür bir bireyi olarak görüyorum.

Ama topluluğun çöküşünü alkışlamayı reddediyorum!

                        Alfons bana korkumun, ödemem gereken bir bedel olduğunu öğretti.

                                           Ne zamandır şiirim, kendi dilim, içimde bir sırdı!

Elling (2001)

Petter Naess