Zemlyanka - Aleksey Surkov
Daracık sobadaki ateş titreşiyor
Odundaki sakız gözyaşı gibi sızıyor
Ve sığınakta çalınan akordeon bana
Senin gülücüğünü ve gözlerini çalıyor.
Moskova'ya yakın kar beyazı bir tarlada
Çalılar senden bir haber fısıldadı bana;
Diri çıkan sesim ne kadar hazin
En çok bunu duymanı isterim.
Şimdi sen çok uzaktasın ya
Engin karlar var artık aramızda
Öylesine zorken sana gelmem,
Burada dört adım var ölüme.
Çal akordeon, kar fırtınasına inat çal
Yolunu şaşırmış mutluluğu çağır buraya
Senin tükenmez aşkın sayesinde
Soğuk sığınakta ısınıyor içim.
Stalingrad çevresinde 1942'nin son birkaç haftasında Kızılordu'nun gözde şarkısı, benzer kıvrak melodisiyle Lili Marlene'in bir Rusça dengi olan Zemlyanka'ydı.(Yeraltı Sığınağı) Aleksey Surkov'un önceki kış bestelediği ve en meşhur mısraından dolayı bazen "Dört adım var ölüme" olarak da bilinen bu unutulmaz şarkı, "aşırı kötümser" havası nedeniyle ilk başta ideolojik bakımdan marazi sayılıp mahkum edildi.Ama Zemlyanka cephe hattı birlikleri arasında öylesine tutuldu ki, komiserler duruma başka bir açıdan bakmak zorunda kaldı.
Alıntı: Stalingrad, Antony Beevor
Çeviri: Nurettin Elhüseyni
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder