ases, haldun taner, onikiye bir var

...Ases’e boylu poslu denemez.Çelimsize daha yakın.Ama hiçbir çarpışmada düştüğü görülmemiş.Hep ona çarpan düşer.O da tutup kaldırır.Ben bu çocuğu siftah Samsunspor maçında görmüştüm.O zaman bek oynuyordu.Baba Hakkı’nın kulağını büktüm o kadar.Beşiktaş’ta böyle iki haf olsa, bak gör o zaman.Ama dinletemedik.Bir kere sinirine bu kadar hakim oyuncu görmedim.Sağ sol, kafa hakimiyeti.Körük gibi de ciğeri var ha.İkinci yarıda herkesin dili bir karış dışarı çıktığı, maraza aradığı, çamurlaştığı zaman, seninki, oyuna yeni girmiş gibi terü taze koşar durur.Önümüzdeki sezon Milli’ye çağrılmazsa bana da Tarık demesinler.

Gazhane’nin dumanı tembel tembel göğe yükseliyor.Teknik Üniversite’nin köşesinde bir hevenk bedavacı.Yağmur bulutları yine kümelenmeye başladı.Yolunu şaşırmış bir martı sürüsü saat kulesi ile açık tribün arasında birkaç defa gitti geldi.Sonra Maçka’ya doğru uzaklaştı.Demedim mi?Yağmur çiselemeye başladı işte…

Ases, hem var hem yok sahada, insan ıkınsa sıkınsa ondan belirsiz olamaz.Topla fazla kalmak, ilgiyi üstüne çekmek istemez gibi, ayağında hiç top tutmuyor.Ases tiyatrocu olsa en gösterişsiz, ama o kadar da çetin kompozisyon rolleri ile yetinirdi.Operacı olsa, solistlikten bucak bucak kaçar, koroda söylemeyi tercih ederdi.Koroda da sesinin kimseyi bastırmamasına, tüm içinde eriyip gitmesine çok dikkat ederek.

Ases ekip için oynuyor, tribün için değil.

Ases, futbolu kendinden çok seviyor...

Haldun Taner

Ases

Onikiye Bir Var