elena (2011), andrey zvyagintsev

Hiçbir zaman yaşama sebebin olmadım.

Neyin bedelini ödediğini bilmiyor musun?
O şey her neyse bana çok pahalıya patladı.
Bu kelime oyunlarını hep sevmişsindir zaten. 
Oyunlar, çocukların gerçek hayatın o acımasız kurallarına mutabık kalmalarına yardımcı olur.

 
-Tüm bunlar nereden çıkıyor?
-Neresi olabilir sence? Genler baba, kalıtım.
Bozuk tohum. Hepimizin tohumu kötü.İnsanlık dışıyız.
-Git de biraz çocuk yap.
-Belki onlar biraz farklı olur.
-Diğer herkesten mi farklı olacak?
-"Farklı" diye bir şey yok.O konu üzerinde bir şeylerdeneyecek durumda değilim: Acı verici,  pahalı ve bir anlamı yok.

-Nedir bu anlamı yok takıntın?
-Budalaca bahaneler.Sadece sorumluluk almaktan kaçınıyorsun.
-Baba, hasta ve bitmiş bir çiftin kendileri gibi olacak bir çocuk dünyaya getirmeleri sorumsuzca bir davranış olur.

Çünkü tüm kadınlar böyle yapar...sebebi de tüm bunların bizim idrak edebileceğimizden çok daha ulvi bir anlamı olmasıdır.

Neticede bizler sadece daha ulvi bir amacın vasileriyiz.

Pislikler oldukça lezzetli olmalı, milyonlarca sinek yanılıyor olamaz.Zaten dünyanın sonuna yakında gelecek, eğer ki duymadıysan.

-Oldukça garip, ama seni dinlemek kendimi daha iyi hissetmemi sağlıyor.
-İşte bu sebeple çoğalıyoruz: O hayat enerjisini çocuklardan emebilmek için.


Elena (2011)
Andrey Zvyagintsev