Kızıl bir çam diye düşünün beni
Açılmış gitmiş gibi rengi diye düşünün
Düzende yerimi aldım, hizaya geçtim
Sıradan bir sıradaydım zıplayamazdım
Dil erirken ağızda
Söz gecikir gecikmez ölecektim
Uğuldayın dedim yerimi belli edin
Hiç şakası yok bendeki yokluğun
Kaç vakit bilinmez
Zaten vakit bilinmez
Kanı dondurmanın lüzumu bundan
Kör bir göze dönüştüm
İki yarım aya sığındım
Bir suya eğildim rengim bulandı
Su sağlam kaldı ben kırıldım
Bir ateş seçtim ve geçtim yanmaya
Eridim gözlerim aktı
Gözlerim siyahtı
Kalbim terazide bir tüyle
tartılmak için alındı
Elif Sofya
Tartı
Dik Âlâ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder