Bir zamanlar dünyanın sonunun geldiğini sanan bir deli
tanırdım.Resim yapardı.Çok severdim onu.Onu görmeye akıl hastanesine
giderdim.Elinden tutup pencereye sürüklerdim.Baksana! İşte! Boy atmış onca
buğday! Orada da! Bak! Balıkçı yelkenlileri! Bütün bu güzellikler! Elimden
sıyrılır, korku içinde köşesine dönerdi.O sadece küller görmüştü..Bir tek o
kurtulmuştu.Unutulmuştu...
Samuel Beckett
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder