7 Mayıs 2017 Pazar

kuşlar, tarjei vesaas


"Sen, taşa sürten gagam."


"Neden benim gömleğimi yırtacak kocaman kaslarım yok?" diye sordu yüksek, keskin bir sesle.
Hege karşılık vermedi.
"Senin sorduğun da yok," diye sürdürdü, coşkuyla.
"Neyi?"
"Sorulmaması gerekenleri"
---
Bam!Korunun derinlikleri gürültüyle inledi.Çok uzaktaydu, Mattis yeri çıkaramadı.Havadaki kuştan küçük bir çığlık koptu.

Bam!Tepeler yankıyla yanıtladı.

Mattis kımıldayamamıştı.Büsbütün karışan düşüncelerine çekidüzen vermeye çalıştı.Genç adam çalıların arasından koşarak geliyordu -o sırada bedeninin denetlemey başaran Mattis ileri atılmış, yerden aldığı kurşun dolu kuşun tüylerini düzeltiyor, kara gözlerine bakıyordu.Kuş da ona.

Yok yok, böyle düşünme.Yapmamalısın.Bu kuş ölmüş.

Ölmüş mü, niye?

Önce o bana baktı.

Bu sırada av sevinciyle koşar adım ilerleyen avcı açıklığa ulaşmıştı.Mattis'in sabah konuştuğu güçlü, mutlu genç adamdı bu işte.

Mattis elinde kuşla kalakalmıştı.

"Ne atış!" dedi genç adam, ışıltılı tüfeğini kolunun üzerinde dengede tutarak."Kuşu şöyle bir gördüm yalnızca, ok gibi gidiyordu, öylesine çektim tetiği."

Mattis karşılık vermedi.

"Bunlardan pek anlamıyorsun sanırım" dedi genç adam, "çok iyi bir atıştı.Üstelik bakıyorum da yere düşmeden ölmüş."

Düşünceler içinde yitip giden Mattis kuşla birlikte öylece durmayı sürdürüyordu.Sessizdi.Kuşu kavrayan eli havada gevşekçe asılıydı -tuttuğunu unutmuş gibiydi.
...
Mattis kendini topladı; ona bakan kara gözlerden konuşmak istiyordu -ancak gözlerin gittiğini gördü.Kapanmıştı.Onlarla ilgili söyleyecek söz kalmamıştı.Kuşu bırakmadı.
...
Yeniden yalnız kalan Mattis konuşma yetisine kavuştu; mırıldandı:
"Gözler kapalı."
"Artık."
"Kanadında kurşun."

---
Güç iş bittiğinde yorulan Mattis terlemişti.Kuşu saydığını göstermek, korumak için, kaldırmakta zorluk çektiği bir taşla örttü.Kaya kütlesini andıran taş, tüm gücünü tüketmişti.Gece yarısı olmuştu bile.
---
Mattis yanağına dokunulmasını bekledi boş yere.
Kara göz.
Kapalı artık.
Üzerinde de büyük, ağır taş var.
Böyle bir bakışı ne göz kapağı ne taş gizleyebilir.
---
Soğukkanlı konuşmaya çalıştıysa da gergindi.Böyle önemli biri olmak çok yorucuydu.Yatmadan önce şöyle dedi: "Neyse, çulluk taşın altında"
---
Evde bir iz kaldı.Kuş vuruldu, gözlerini yumdu, taşın altına kondu, ancak iz kaldı.
---
Mattis inanmaz gözlerle ona baktı.
"Benim çulluğumdan daha önemli bir konu olabilir mi?"
"Çullukla ben vardık!Şimdi taşın altında yatıyor-yine de bu önemli değil, bir bakıma evin üzerinde uçuyor, bir bakıma işte!Benimle çulluk, bir bakıma.Buradan uçuyoruz, bir bakıma.Burada uçup duracağız.Siz istediğiniz kadar...

Tarjei Vesaas
Kuşlar

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder