Kafatsım içerden bakar.Yüzün altından.Yüz ikiyüzlü bir kaplamadır, malum
İçimden kemiklerim..her şeyi ti'ye alırlar; ağlarım, gözlerimden akarlar
AAAAAAAAAA! (domajör, koro)
(çocuk dehşet içinde koşarak: "babaaaa, içimizde iskeletler var!")
İskeletiyle bakışan var mı bakalım aramızda?
O ki bir bakışta bedenini yırtıp açar OOOOOOOOO! (domajör, koro) kimbilir nerelere varılır o yırtıktan-
"Gerçi bakışsız kaldık hepimiz uzun zamandır.Yani bir felaketten sözediyorum- dünya kadar ağır bir şeyin altında ezilip yoklara karışmış bir şeyimizden..
Rica ediyorum, beyefendi! haşa! bakış yutmaz sizi, nerden çıkardınız? Tersine bakışsızlık sizi hava gibi yapar da vücut bulamazsınız bir daha!
Bak-bakı-bakın-
ız lütfen bana..!
Korkarım cam gibi bir hayat kurmuşsunuz-tık desem gidiverecek tuz parça olacak belli ki!
Kim öğretti, nasıl becerdiniz allah aşkına böyle hayat kurmayı?Ne dağda ne taşta ne aşkta işinize yarar!
Kurunuz kurunuz kurmuşsunuz kurmasaymışsınız kurgularınızı
-kalmış her şey vah vah dışarda.
Ben hali hazırda beton, hayvan, deniz, gece, adam
-ne çıkarsa bakmaktayım içlerine.Gündüzün ağır vicdani
bakışlarını rüyadan geçireyim sonra da yerçekiminden ve dünya düzeninden sıkıca sakınayım; sonra gecesel ve içsel bir haritaya titizlikle yerleştireyim diye geceyle gündüz arasında,
insanla hayvan, kütükle yaprak, sımsıkı sıkılmış çene ve
sımsıkı yumulmuş gözlerle.
"Küçücük fıçıcık/içi dolu yalnızlık?" diye bilmece sordum kendisine ama bilemedi.O zaman bayım, dedim, işçi sınıfı ağlatır beni her karşılaşmamızda! Gözlerini acilen kaçırdı benden, yere baktı.toprağa.Oysa, normalde, kıyıya inilir, bir kayığa binilir, uzaklara gidilir- başka bir hayat çizgisine!
"Beyefendi...sizin de kemikleriniz vardır belki?...ayıptır söylemesi, ben sevişirken kemiklere dokunurum en çok; aklımı başımdan alırlar.demek istediğim-bana değecekseniz
değmek isterseniz
beyefendi eğer
bana değerseniz
parçalanırsınız"
dedim vallahi suratına!
Ah!
Defne Sandalcı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder