atlar, elif sofya

Gümüş gözlerinden alıyoruz atların

Isırınca pembeleşen gözlerinden

Bu acıyla büyüyor gözlerindeki bebek

Dik durabiliyoruz

Yukarıya doğru boynumuzun açısı

Durum kıyısı belirsiz su

Su içinde korkutucu

İşaret fişekleriyiz yeryüzünün

Gizliliğimiz yanıltıcı

Benzersiz benzemezliğimize güveniyoruz

Parmak izlerimizden tanıyoruz birbirimizi

Susuyoruz sesimiz sıkıcı

Tam orada durduğumuz ara yerde

Atlar geliyor öfkelerini büyüterek derilerinde

Atlar geliyor

gözleri enselerimizde

Ayaklarımızda hızlanıyor yarım yamalak adımlar

Soğuk su derine batıyor

Birbirini biliyor bıçakları avcıların

Artık bizim de gözlerimiz

körlüğümüzden azade

            Elif Sofya

Atlar

Dik ÂLâ